جراحی های پلاستیک لثه ( زیبایی) درموارد زیر کاربرد دارند:

۱. Gummy smile (لثه هایی که در حالت خنده بیش از حد نمایان هستند)

در این حالت دندانها بیش از حد کوتاه دیده می شوند و یا در هنگام خنده لثه ها بیش از حد نمایان هستند. در این حالت ها با انجام جراحی افزایش طول تاج یا Crown lengthening مقدار اضافی لثه ها برداشته می شوند تا هم دندانها با طول مناسب دیده شوند و هم لثه ها درحد مناسب خود قرار گیرند (Leveling ) و در نهایت خنده ای زیبا به شما بازگردانده خواهد شد.

آیا می دانید ۵۰% افراد خنده را اولین حالت یک چهره زیبا می دانند.

آیا می دانید ۸۰% افراد از خنده خود راضی نیستند.

۲. دندان های بلند، ریشه های عریان شده و یا لثه تحلیل رفته

در بعضی از مواقع بدلیل نازک بودن لثه ها، مسواک زدن نامناسب و خشن و وجود بیماریهای میکروبی لثه یا پریودنتیت، لثه ها تحلیل می روند و دراین حالت لازم است که پس از رفع عامل ایجاد کننده که در اکثر اوقات بیماری میکروبی لثه است با انجام جرمگیری و تصحیح روش مسواک زدن شرایط را کنترل کرده و سپس اقدام به انجام جراحی پیوند لثه کرد که این روش خود شامل روشها و تکنیک های متفاوتی است که براساس شرایط دندان و موقعیت لثه ها متفاوت است. البته بهترین جواب جراحی در هنگامی بدست می آید که یک دندان دچار تحلیل شده باشد. در مواردی که تعداد زیادی از دندانها دچار تحلیل شوند، مهمترین مسئله برگرداندن سلامت به مجموعه لثه و دندانها است و ممکن است که نتوان به تأمین زیبایی دست یافت.

۳. Missing teeth (دندانهای از دست رفته)

در شرایطی که به دلایلی مانند نقص مادرزادی، تصادف، ضربه، پوسیدگی و یا بیماریهای پریودنتالی، دندانها از دست رفته باشند، بهترین روش قراردهی Implant می باشد. گاهی اوقا ت اگر مدت زیادی از زمان از دست دادن دندانها یا دندان گذشته باشد، استخوان و لثه ناحیه تحلیل می روند و امکان قراردهی Implant وجود ندارد، در این مواقع ابتدا باید اقدام به جراحی پیوند استخوان ( که خود شامل روشها و تکنیکهای متفاوتی است) و جراحی پیوند لثه کرد و سپس جراحی قراردهی ایمپلنت را انجام داد.

۴. دندان هایی که بدلیل پوسیدگی شدید و یا شکستگی بسیار کوچک شده اند

در این موارد دندانپزشک شما نمی تواند اقدام به قالب گیری و تراش دادن دندان به منظور تهیه روکش و یا پرکردگی کند در نتیجه لازم است که با انجام جراحی افزایش طول تاج (Crown lengthening) لثه و استخوان اطرا ف دندان را تا نقطه ای که خطری برای دندان ایجاد نمی کند تغییر محل داد تا دندان قابل قالبگیری و تراش دادن باشد. چرا که اگر این جراحی انجام نشود ، دندانپزشک مجبور است برای بدست آوردن گیر روکش، تراش خود را به میزان زیادی به زیر لثه ببرد که این مسئله می تواند پس از مدت کوتاهی موجب تورم لثه ها در اطراف روکش، آبسه لثه ای و لق شدن روکش شود به علاوه در این حالت ظاهر بسیار نازیبایی نیز بوجود خواهد آمد.

روشهای جراحی و درمان بیماری های لثه

جراحی های حذف پاکت پریودنتال:

همانطور که اشاره شد به هنگام بیماری پریودنتال شیار لثه تا حد ۵- ۴ میلیمتر افزایش می یابد که این میزان می تواند به ۱۱-۱۰ میلیمتر نیز برسد که محلی است مناسب جهت تجمع پلاک میکروبی و عامل اصلی در لق شدن و از دست دندان دندان. در این روشها پاکت ایجاد شده توسط تکنیک های متفاوت حذف می شود و سلامت لثه بازگردانده می شود. اگر میزان پاکت ایجاد شده زیاد باشد طبیعتا پس از جراحی طول دندانها بیشتر دیده می شود و علی رغم وجود روشهایی جهت بهبود زیبایی دندانها، بهتر است که به محض شروع بیماری لثه، اقدام به درمان شود تا از این مشکل پیشگیری گردد.

جراحی پیوند استخوان:

در موارد ی که بدلیل بیماری پیشرفته پریودنتال استخوان اطراف دندان از دست رفته باشد، می توان اقدام به انجام این جراحی ها نمود که در این موارد از استخوان مصنوعی که بصورت دارو خریداری می شود و یا استخوان خود بیمار استفاده می شود.

جراحی افزایش طول تاج دندان یا Crown lengthening :

از این روش در موارد گوناگون استفاده می شود.

جراحی پیوند لثه: